யாவுமாய்

நிறமிகள் கலந்திடாத பொழுதுகளில்

எதிர்ப்படும் யாவுமாய்

இருக்கிறது நீர்..

படர்ந்து நீங்கும்

பகல்களுக்கிடையில்

எப்போதும் எங்கேனும்
இருக்கிறது இரவு

இருண்டு விரியும்

அண்டத்தின் துண்டமென..

எவருமிலாததாய்

அறியப்படும் பொழுதுகளில்

நிறைய இருக்கிறேன் நான்..

யாவுமாய் இருக்கிறதோர் கவிதை

நன்றி உயிரோசை

http://www.uyirmmai.com/Uyirosai/Contentdetails.aspx?cid=4739

சிறுமிகள் விழுங்கும் சூரியன்கள்

வழியோரத்து நீர்நிலைகளில்

வண்ணங்குழைத்தபடியோ

தொலைவிருக்கும் பனைகளின்

தலை யுரசியபடியோ

நீலத்தினூடே செவ்விழைகளை

நெய்து திரிந்தபடியோ

தொடர்வண்டிப் பயணங்களில்

துவளாது உடன்வந்தும்..

நிலவுடன் ஒப்பிடுகையில்

கதிரவன் என் கவிதைகட்கு

அந்நியந்தான்..

பயணத்தில் ஜனிக்கும் இவ்விடியலில்

அருகருகிலிருக்கும் இரு முகில்களில்

ஒன்றைத் தனதென்றும்

மற்றொன்றை யெனதென்றும்

மழலைப் பிரகடனம் செய்கிறாள்

எதிர் இருக்கைச் சிறுமி..

ஒட்டியவை போலிருக்கும்

பிஸ்கட்டுகளைப் பிரித்து

இடையிருக்கும் செம்மஞ்சள்

வட்டத்தை விழுங்கிப் பின்

சிரித்தபடி செப்புகிறாள்

சூரியனை விழுங்கியதாய்..

எமதிரு முகில்களிடை

இயல்பாய் ஒட்டிக்கொண்ட

சூரியனைப் பிரித்தெடுத்து

விழுங்கத் தொடங்குகிறதொரு

கவிதை.

நன்றி- உயிரோசை

http://www.uyirmmai.com/Uyirosai/ContentDetails.aspx?cid=2360

வெற்றிட நிரப்பிகள்

ஊதா நிறப் பூக்களை

உதிர்த்திருந்த மரத்தை

பெருமழையொன்று

பெயர்த்தெறிந்த நாளில்

பிரிவறிவித்தாய் நீ...

மரம், மழை

நான், நீயென

காட்சிகள் குழம்பிய

அன்றிரவின் கனவில்..

விடுதலிலோ விடுபடுதலிலோ

விருப்பமற்றுக்

கவிதையின் மடியமர்ந்து

வெறுமையின் வெளிதனை

வெறித்திருந்தேன்..

விடியலில் ஓர்

பாடுபொருளுக்கான வெற்றிடம்

வெறுமை கொண்டே

நிரப்பப்படுகையில்..

எல்லோரும் அழைத்தாலும்

எனக்கு மனமில்லை

பெருமழையைப்

பேய்மழையென்றழைக்க.

http://youthful.vikatan.com/youth/gowripriyapoem25052009.asp

http://www.uyirmmai.com/uyirosai/Contentdetails.aspx?cid=1433

நன்றி: யூத்புல் விகடன், உயிர்மை

கடல்சாரா நெய்தல்

வட்டமாய் வெட்டுண்ட வானம்..

குவளையின் வடிவொத்துக்

குறுகிய நீர்வெளி....

வாய்முதல் வால் வரை

அணுக்கள் அனைத்திலும்

அப்பிய மௌனம்..

முதல் முடிவற்ற வட்டப்பாதையில்

வழித்துணை ஏதுமற்று

தனித்துழலும் வேளை..

ஈராயிரம் விசாரிப்புகள் தாங்கி

இல்லத்து வெளிச்சுவர் பதியும்

மழலையின் நுனிவிரல் ரேகைகளில்

மறைந்திருக்கக் கூடுமோர்

மொழியற்ற கவிதையின் முதலிழை..

கண்ணாடிக் குவளையுள்

கடல்சாரா மீனின்

கவி நெய்தலிலுண்டு

புரிதலின் எல்லைகள் கடந்த

பிரிதலும் பிரிதல் நிமித்தமும்.

நன்றி:உயிர்மை

http://www.uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=1275

ஓர் ஓவியம், ஒரு கவிதை

சதுரத்தின் மேல் முக்கோணம்
சட்டென வீடாய் மாறிட..

வட்டங்களும் சில கோடுகளும்
வடிவம் பெற்றன மக்களாய்..

நாலரை வயது மழலைக்கிறுக்கலில்
மேகங்களும் சில கூடின..

மழலையின் ஓவிய முகில்கள் திறந்து
மழைவரும் நொடியில் கவிசெய
மனமேங்கிக் காத்திருந்தேன்...

நேற்றைய மழையில் ஆடியபோது
கதவடைத்துக் கத்திய தன் தாயின்
நினைவுடன் நின்றுபோனது ஓவியம்.
மழலைவானம் மழை காணவில்லை..

கனவுக் கருவறைக்குள்
கார்முகில்துளி கால்பதிக்கையில்
கவிதைக் குழந்தைக்காய்
களிப்புடனே காத்திருந்தும்
கண்ணீர் மட்டும் பிறக்கக்கண்டு
கசங்கிப்போயின என் காகிதங்கள்...

பெரியவர்களின் முகில்களும்
பெய்யாமல் கலைந்தன...

http://www.uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=௧௨௭௫

நன்றி உயிர்மை