ஊதா நிறப் பூக்களை
உதிர்த்திருந்த மரத்தை
பெருமழையொன்று
பெயர்த்தெறிந்த நாளில்
பிரிவறிவித்தாய் நீ...
மரம், மழை
நான், நீயென
காட்சிகள் குழம்பிய
அன்றிரவின் கனவில்..
விடுதலிலோ விடுபடுதலிலோ
விருப்பமற்றுக்
கவிதையின் மடியமர்ந்து
வெறுமையின் வெளிதனை
வெறித்திருந்தேன்..
விடியலில் ஓர்
பாடுபொருளுக்கான வெற்றிடம்
வெறுமை கொண்டே
நிரப்பப்படுகையில்..
எல்லோரும் அழைத்தாலும்
எனக்கு மனமில்லை
பெருமழையைப்
பேய்மழையென்றழைக்க.
http://youthful.vikatan.com/youth/gowripriyapoem25052009.asp
http://www.uyirmmai.com/uyirosai/Contentdetails.aspx?cid=1433
நன்றி: யூத்புல் விகடன், உயிர்மை
//விடுதலிலோ விடுபடுதலிலோ
ReplyDeleteவிருப்பமற்றுக்
கவிதையின் மடியமர்ந்து
வெறுமையின் வெளிதனை
வெறித்திருந்தேன்..//
பல நேரங்களில் என் நிலையும் இப்படித்தான் உள்ளது..தங்களின் வார்த்தைகள் அருமை..கவிநயமும் அழகு :-)
பக்குவப்பட்ட காதலுக்கு எப்படி மனம் வரும், பெயர்த்தெடுத்தாலும் "பேய்மழை" என்றழைக்க!
ReplyDeleteஅழகாக கோர்க்கப் பட்ட வார்த்தைகள் கவனம் ஈர்க்கின்றன.
edkukaigal monaigal... alagaaga koarkap petrirukkum kavithai
ReplyDeleteuthir...oothaaa
vidu..viruppam
perumalai .. peyartherindha.. pirivu
ellorum .. enakku...
vaazhthukkal
-nesamithran
http://nesamithran.blogspot.com/
புனிதா..கிர்பால்...நேசமித்ரன்..
ReplyDeleteவாசிப்புக்கும் விமர்சனங்களுக்கும் மனமார்ந்த நன்றிகள்
கவிதைகள் ரொம்ப நல்லா இருக்கு...
ReplyDeleteயூத்புல் விகடன், உயிர்மையில்
கவிதை வெளியானதற்கு வாழ்த்துக்கள்...
extra ordinary..
ReplyDeleteபூங்கொத்து!
ReplyDeleteஎனக்கும் மனமில்லை
ReplyDeleteபெருமழையைப்
பேய்மழையென்றழைக்க.